człowiek uczy się przez całe życie
jeszcze chwilę temu cieszyły moje oczy i sprawiały radość
teraz już nic z nich nie zostało
gdybym tylko wiedziała..
wystawiłam szklarenke na balkon, na te piękne słońce i wyszłam do pracy..
:(
od Margo - Małgorzaty Południak
piękno za okiem
to w cegle to w krzakach
pytam tych ze spuszczoną głową
bo nikt mi jeszcze w palnik nie dał
za to różany smak wyłoniony rękoma
zimą lody z cynamonem
wiosną forsycje przypadkowe
Euforka łapie małe ptaszki
kaczki w pomarańczy na talerzu
wśród książek kartki
w czasie mrugnięcia
może być już dalej
patrzę na nią
nieprześwietloną
Ojeju szkoda. Mimo wszystko można posiać jeszcze raz. Też miałam wiele takich rozczarowań.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.
nam się przytrafiło to samo :* ściskam
OdpowiedzUsuńMoże coś da się uratować - dało się?
OdpowiedzUsuńO rany :(
OdpowiedzUsuńDopóki się uczysz dotąd żyjesz... Czy z tego wniosek że będę żyć tak długo jak długo będę się uczyć?
OdpowiedzUsuń